معنی پی سپر شدن - جستجوی لغت در جدول جو

پی سپر شدن

لغت نامه دهخدا

تصویری از پی سپر کردن — تصویر پی سپر کردن

پی سپار لگدمال کردن، پایمال کردن، پی سپار کردن

(هَِ بْ بَ)

پی سپار کردن. با پای رفتن. از روی آن گذشتن: پی سپر کردن راهی را، پا سپر کردن. پیمودن آنرا. رفتن بر آن. وطء، لگدمال کردن. پایمال کردن. پیخستن. لگدکوب کردن. پایکوب کردن

لغت نامه دهخدا

پی جور شدن

(هََ بَ)

پی جو شدن. رجوع به پی جو شدن شود

لغت نامه دهخدا

ره سپر شدن

(تَ شَ / شِ دَ)

رهسپار شدن. کنایه از رفتن. (ازیادداشت مؤلف). رجوع به رهسپار شدن و ره سپر شود

لغت نامه دهخدا

پی سر زدن

(هََ / هَِ بْ بَ)

پشت گردنی زدن. قفا زدن. سیلی زدن بپشت گردن کسی. لت زدن

لغت نامه دهخدا

پی سپردن

(هَِ بَ)

پایمال کردن. (آنندراج) ، رفتن:
چه چاره ست تا این ز من بگذرد
پی ام اختر بد مگر نسپرد.
فردوسی.
به شخّی که کرگس بدو نگذرد
برو گور و نخچیر پی نسپرد.
فردوسی.
کافر کشته بهم برنهی و تابه تبت
بسم باره بکافور همی پی سپری.
فرخی

لغت نامه دهخدا

پی سپرشدن

پی سپر شدن راهی. محل عبور واقع شدن آن پیموده گشتن: حافظ سر از لحد بدر آرد بپایبوس گر خاک او بپای شما پی سپرشود. (منسوب به حافظ)

فرهنگ لغت هوشیار